Istnieje kilka tysięcy nazw mikroorganizmów żyjących w wodzie. Należą do nich różne bakterie, grzyby i inne. Stanowią one integralną część różnorodności biologicznej naszej planety i pełnią ważne funkcje.

Jakie mikroorganizmy występują w wodzie?

Jeśli spróbujemy sklasyfikować mikroorganizmy wodne, możemy podzielić je na grupy:

1. Niebiesko-zielone algi lub cyjanobakterie są integralną częścią każdego zbiornika wodnego, stanowiąc 60% wszystkich mikroorganizmów.
2. Mikroorganizmy chorobotwórcze i warunkowo chorobotwórcze: wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki.
3. Względnie bezpieczne organizmy, które mogą znajdować się w wodzie i nie powodują niebezpiecznych chorób.

‍

Rodzaje mikroorganizmów w wodzie

Woda zawiera różnorodne mikroorganizmy, z których każdy ma unikalne cechy i wpływ na jakość wody. Najbardziej powszechne typy obejmują:

1. Bakterie: Są to jednokomórkowe organizmy, które mogą być korzystne lub szkodliwe. Bakterie chorobotwórcze, takie jak E. coli i Salmonella, mogą powodować poważne choroby, jeśli występują w dużych stężeniach. Jednak wiele bakterii odgrywa korzystne role, takie jak rozkładanie materii organicznej i wspomaganie obiegu składników odżywczych.

2. Wirusy: Wirusy są znacznie mniejsze niż bakterie i mogą rozmnażać się tylko wewnątrz komórki gospodarza. Wirusy przenoszone przez wodę, takie jak norowirusy i wirusowe zapalenie wątroby typu A, mogą powodować choroby żołądkowo-jelitowe i inne problemy zdrowotne. Ze względu na ich niewielki rozmiar i odporność na wiele konwencjonalnych metod uzdatniania wody, ich wykrycie i usunięcie może być trudne.

3. Pierwotniaki: Są to jednokomórkowe organizmy, które mogą być wolno żyjące lub pasożytnicze. Niektóre pierwotniaki, takie jak Giardia i Cryptosporidium, mogą powodować choroby żołądkowo-jelitowe i są odporne na dezynfekcję chlorem, przez co stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa wody.

4. Grzyby: Grzyby w wodzie obejmują drożdże i pleśnie, które mogą przyczyniać się do tworzenia biofilmu i mogą powodować problemy ze smakiem i zapachem. Chociaż niektóre grzyby nie są zazwyczaj patogenne, mogą wytwarzać mikotoksyny, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia w określonych warunkach.

4 rodzaje patogenów występujących w wodzie

‍

Mikroorganizmy występujące w wodzie rzecznej

Ze względu na dynamiczne i bogate w składniki odżywcze środowisko, w wodach rzecznych występuje wiele różnych mikroorganizmów. Bakterie są powszechne w systemach rzecznych, w tym zarówno korzystne, jak i szkodliwe szczepy. Korzystne bakterie przyczyniają się do rozkładu materii organicznej i obiegu składników odżywczych, które są niezbędne do utrzymania ekosystemu rzeki. Jednak można również znaleźć bakterie chorobotwórcze, takie jak E. coli i Vibriospecies, zwłaszcza w przypadku zanieczyszczenia spływami rolniczymi, ściekami lub odpadami przemysłowymi, co stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia.

Oprócz bakterii, woda rzeczna może zawierać różne wirusy, w tym wirusy jelitowe, takie jak norowirusy i adenowirusy. Wirusy te często pochodzą z odpadów ludzkich i zwierzęcych i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeśli woda jest używana do picia lub celów rekreacyjnych bez odpowiedniego oczyszczenia. Pierwotniaki, takie jak Giardia i Cryptosporidium, są również powszechnie obecne w wodzie rzecznej. Mikroorganizmy te są znane z wywoływania chorób żołądkowo-jelitowych i są odporne na standardowe metody dezynfekcji. Wreszcie, w rzekach mogą występować różne rodzaje glonów, w tym sinice lub cyjanobakterie, a także glony zielone i okrzemki. Podczas gdy niektóre glony są łagodne, inne mogą powodować zakwity glonów, które negatywnie wpływają na jakość wody i wytwarzają toksyny szkodliwe zarówno dla organizmów wodnych, jak i ludzi.

Rola mikroorganizmów w wodzie

Mikroorganizmy odgrywają kluczową rolę w ekosystemach wodnych, przyczyniając się do obiegu składników odżywczych i utrzymując równowagę ekologiczną. Pożyteczne bakterie rozkładają materię organiczną, przetwarzają składniki odżywcze i pomagają oczyszczać wodę poprzez rozkładanie zanieczyszczeń. Pierwotniaki i grzyby również odgrywają znaczącą rolę w rozkładzie materiałów organicznych i rozkładzie złożonych związków. Glony, w tym sinice, przyczyniają się do produkcji tlenu poprzez fotosyntezę, wspierając życie wodne. Jednak niektóre mikroorganizmy, zwłaszcza patogenne, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeśli występują w wysokich stężeniach.

Który rodzaj wody ma najwyższe stężenie mikroorganizmów?

W tym artykule omówiono wskaźniki drobnoustrojów w wodzie, choroby zakaźne ludzi wywoływane przez wodę, szczegóły dotyczące sprzętu i filtrów związane z przerostem, metody dezynfekcji wody oraz sposoby zapobiegania przerostowi.

Który rodzaj wody ma najwyższe stężenie mikroorganizmów? Mikroorganizmy w wodzie

Spektrum mikroorganizmów w wodzie i ich zdolność do przetrwania jest bardzo wysoka. Posiadają one następujące cechy:

1. Odporność na temperaturę: na Antarktydzie znaleziono do 100 bakterii na gram wody, a niektóre mikroorganizmy mogą przeprowadzać fotosyntezę w temperaturze 75°C w gorących źródłach.
2. Odporność na środowiska kwaśne i zasadowe, a także alkohol: tylko 70% bakterii jest niszczonych przez alkohole.
3. Odporność na sole: bakterie i drożdże mogą żyć w antarktycznym jeziorze Don Juan, w którym zawartość soli jest 13 razy wyższa niż w wodzie morskiej.
4. Odporność na promieniowanie jonizujące: D. radiodurans może przetrwać do 10 000 Gy (dla ludzi śmiertelna dawka promieniowania wynosi 5 Gy, dla Escherichia coli jest to 2000 Gy).

Wody powierzchniowe rzek i jezior charakteryzują się mikroorganizmami gnilnymi (B. fluorescens, B. aquatile, B. violaceum, P. vulgaris, grzyby pleśniowe itp.)

Uporządkujmy źródła wody w porządku rosnącym według częstości występowania mikroorganizmów:

• Woda z głębokich studni artezyjskich
• Stopiony lód - niektóre bakterie i zarodniki grzybów mogą przetrwać zamarzanie.
• Opady atmosferyczne zbierają pył i mikroorganizmy z powietrza.
• Zasolone zbiorniki wodne charakteryzują się mniejszą różnorodnością drobnoustrojów ze względu na uszkodzenia błon komórkowych wielu mikroorganizmów w wodzie spowodowane przez sole.
• Zbiorniki wód powierzchniowych, takie jak rzeki, jeziora, stawy i studnie, charakteryzują się największą różnorodnością gatunkową drobnoustrojów.

Nowoczesne bakterie żyjące w wodzie są zdolne do rozkładu nie tylko odpadów biologicznych, ale także pełnią ważne funkcje w rozkładaniu toksycznych odpadów organicznych z przedsiębiorstw. Niektóre bakterie mogą nawet koncentrować toksyczne metale ciężkie. Te funkcje mikrobiologiczne są wykorzystywane w stacjach uzdatniania wody.

Wody naturalne, zwłaszcza wody powierzchniowe, zawsze zawierają pewne mikroorganizmy. Największa liczba mikroorganizmów występuje zazwyczaj w stojących zbiornikach wód powierzchniowych.

Wskaźniki mikrobiologiczne

Należy unikać spożywania wody zanieczyszczonej mikroorganizmami, zarówno do celów pitnych, jak i technicznych. Woda wymaga dezynfekcji w celu usunięcia tych szkodliwych mikroorganizmów. Stopień zanieczyszczenia wody mikroorganizmami określa się za pomocą kilku wskaźników:

• Utlenialność - wskaźnik ten charakteryzuje ilość silnych utleniaczy użytych do rozbicia cząstek organicznych i mikroorganizmów w danej objętości wody. Jest to wskaźnik pośredni, ponieważ utleniane są nie tylko komórki mikroorganizmów, ale także zanieczyszczenia organiczne, takie jak fenole.
• Całkowita liczba drobnoustrojów - jest to liczba kolonii, które rosną na pożywce w 1 ml wody w podwyższonej temperaturze przez określony czas (24 lub 72 godziny).
• Miano coli - jest to najmniejsza objętość wody (w mililitrach), która zawiera jedną bakterię coli.
• Indeks coli - jest to liczba bakterii coli obecnych w 1 litrze płynu.

Należy pamiętać, że normatywne wskaźniki dla wody pitnej można znaleźć tutaj.

Choroby zakaźne ludzi

Lista chorób zakaźnych przenoszonych przez wodę jest bardzo szeroka. Zgodnie z klasyfikacją Światowej Organizacji Zdrowia, istnieje wśród nich 17 głównych chorób. Pokrótce omówimy te, które występują na terytorium Ukrainy.

Biegunka

Biegunka jest jedną z głównych przyczyn śmierci dzieci poniżej piątego roku życia w krajach ubogich (528 tys. dzieci rocznie). Według oficjalnych statystyk, co roku w Ukrainie rejestruje się 50-60 tysięcy przypadków biegunki u dzieci, a 20-30 dzieci umiera z jej powodu.

Charakteryzuje się wodnistymi stolcami, które występują częściej niż trzy razy dziennie (z wyjątkiem małych dzieci). Zwykle jest spowodowana infekcjami, które mogą być wywołane przez wirusy, bakterie, pasożyty i robaki. Rozprzestrzenianie się tych niebezpiecznych mikroorganizmów odbywa się często poprzez zanieczyszczoną wodę pitną i żywność, złe warunki sanitarne (biegunka nazywana jest w języku potocznym "chorobą brudnych rąk"). Inne objawy mogą się różnić w zależności od patogenu. Największym zagrożeniem związanym z biegunką jest to, że towarzyszy jej odwodnienie, zmniejszenie spożycia składników odżywczych i zatrucie organizmu.

W Ukrainie woda ze scentralizowanych systemów zaopatrzenia w wodę jest w większości bezpieczna, ponieważ chlor jest skuteczny przeciwko wszystkim rodzajom mikroorganizmów występujących w wodzie. Najczęstszymi źródłami skażonej wody są studnie, płytkie studnie i zbiorniki wód powierzchniowych.

Oprócz wody zanieczyszczonej ludzkimi i zwierzęcymi odchodami, do zakażenia może również dojść poprzez niewłaściwie przetworzone mięso, brudne warzywa i inne.

Cholera

Cholera to bardzo niebezpieczna choroba wywoływana przez bakterię Vibrio cholerae, która jest obecna w wodzie zanieczyszczonej odchodami. Choroba charakteryzuje się ostrą wodnistą biegunką i może prowadzić do poważnego odwodnienia i śmierci w ciągu kilku godzin, jeśli nie jest leczona.

Podczas gdy u niektórych osób mogą nie wystąpić objawy lub wystąpić tylko łagodne objawy, nadal mogą one przenosić bakterie i zarażać innych poprzez swoje odchody, co czyni je istotnym zagrożeniem dla zdrowia publicznego.

Ostatni poważny wybuch cholery w Ukrainie miał miejsce w 2011 roku w regionie Doniecka, gdzie zarejestrowano 33 przypadki. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej śmiertelnej choroby, konieczne jest zapewnienie, że źródła wody są odpowiednio uzdatniane i chronione przed zanieczyszczeniem kałem.

Dur brzuszny

Dur brzuszny to infekcja bakteryjna jelit i krwiobiegu. Jej czynnikami sprawczymi są Salmonella typhi i Salmonella paratyphi. Najczęstsze sposoby przenoszenia to skażona woda pitna i żywność, a także kontakt z zakażonymi osobami.

Objawy choroby obejmują utrzymującą się wysoką temperaturę 39-40°C, ból głowy, zaparcia lub biegunkę, różowe plamy na klatce piersiowej oraz powiększenie wątroby i śledziony. Objawiają się one 1-3 tygodnie po zakażeniu.

Globalną zachorowalność na dur brzuszny szacuje się na około 17 milionów przypadków rocznie. W Ukrainie zgłaszane są pojedyncze przypadki, średnio od 10 do 25 przypadków rocznie.

Leptospiroza

Jest to infekcja przewodu pokarmowego u ludzi i zwierząt. W początkowym stadium tej choroby objawy często obejmują ból głowy i mięśni, zaczerwienienie oczu, dreszcze, żółtaczkę, krwawienie pod skórą i błonami śluzowymi, biegunkę i wymioty oraz wysypkę. Częstym objawem są krwotoki do płuc.

Leptospiroza jest wywoływana przez patogenne bakterie Leptospira spp. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z moczem zakażonych zwierząt lub skażonymi przedmiotami, takimi jak wody powierzchniowe, gleba i rośliny. Leptospiry mogą dostać się do organizmu przez skórę i błony śluzowe oczu, nosa i ust.

Dlatego najczęstszymi sposobami przenoszenia są picie wody i pływanie w wodach powierzchniowych, a także kontakt z zakażonymi zwierzętami.

Dokładne statystyki dotyczące występowania leptospirozy nie są prowadzone, ale występuje ona na całym świecie. Częstość występowania szacuje się na 0,1 do 1% na 100 000 osób w klimacie umiarkowanym. Zwiększone ryzyko zakażenia odnotowuje się podczas powodzi i klęsk żywiołowych.

Leptospiroza w Ukrainie występuje sezonowo - wiosną i latem, kiedy ludzie spędzają czas w pobliżu zbiorników wodnych. Szacowana liczba zachorowań rocznie w Ukrainie wynosi od 400 do 500 osób.

Kampylobakterioza

Jest to jedna z najczęstszych przyczyn biegunki. Bakterie Campylobacter mają zwykle kształt pręcika lub spirali. Obecnie ten rodzaj bakterii obejmuje 17 gatunków i 6 podgatunków bakterii. Najpopularniejsze z nich to C. jejuni i E. coli. Ta ostatnia jest powszechnie określana jako bakteria jelitowa.

Okres inkubacji w tym przypadku trwa zwykle 2-5, rzadko do 1-10 dni od momentu zakażenia.

Typowe objawy obejmują biegunkę (czasami z krwią w stolcu), gorączkę, nudności i wymioty, bóle brzucha i osłabienie. Zazwyczaj objawy ustępują w ciągu 3-6 dni.

Zwykle powrót do zdrowia następuje całkowicie i bez powikłań, ale patogen ten jest krytycznie niebezpieczny dla małych dzieci, osób starszych i osób z niedoborem odporności.

Powikłania mogą obejmować infekcje krwi, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, a także w niektórych przypadkach bardziej złożone ogólnoustrojowe uszkodzenie układu nerwowego i mięśniowo-szkieletowego.

Zapalenie wątroby

Dwa typy tego wirusa są przenoszone drogą wodną: A i E. Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie wody lub żywności (często owoców i warzyw) zanieczyszczonej odchodami. Możliwe jest również zarażenie się poprzez bliski kontakt z zarażoną osobą.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A jest ostrą chorobą zakaźną znaną również jako "choroba Botkina" i "żółtaczka". Okres inkubacji wynosi 2-6 tygodni, a przebieg choroby może trwać od 1 do 4 tygodni. Objawy obejmują: charakterystyczny żółtawy kolor skóry, gorączkę (w ciągu pierwszych 3-5 dni), ogólne osłabienie i utratę apetytu, blade stolce, ostry ból brzucha, a rzadko niewydolność wątroby.

U dzieci choroba ma zwykle łagodny lub bezobjawowy przebieg, co jest niebezpieczne dla osób przebywających w ich otoczeniu. Ważne jest, aby zrozumieć, że im starsza osoba, tym trudniej jest tolerować chorobę. Jest ona szczególnie niebezpieczna dla osób starszych i osób z niedoborem odporności.

Warto zauważyć, że w styczniu 2017 r. w Mykołajowie wybuchła epidemia wirusowego zapalenia wątroby typu A, w której odnotowano 93 przypadki. Przyczyną zakażenia było spożycie wody z wodociągu, która nie została odpowiednio zdezynfekowana. Częstość występowania wirusowego zapalenia wątroby typu A i E w Ukrainie szacuje się na kilka tysięcy przypadków rocznie.

Wirusowe zapalenie wątroby typu E jest mniej powszechne, a ogniska choroby są rzadkie w krajach cywilizowanych, ale pojedyncze przypadki są możliwe. Objawy i konsekwencje są podobne do zapalenia wątroby typu A, ale w tym przypadku choroba rzadko przechodzi w postać przewlekłą.

Rzadkie pojedyncze przypadki tego wirusa występują w Ukrainie.

Obecnie nie ma leczenia wirusowego zapalenia wątroby, ponieważ ludzki układ odpornościowy może je samodzielnie pokonać.

Grzybica skóry

Grzybica skóry odnosi się do różnych infekcji grzybiczych, które wpływają na stopy, skórę głowy i skórę ciała. Objawy obejmują czerwone plamy, swędzenie, suchość i łuszczenie się skóry. Grzyby są powszechne na całym świecie i można się nimi zarazić poprzez kontakt ze stojącą wodą ze źródeł powierzchniowych, publicznymi prysznicami i basenami, dzielenie ręczników z chorą osobą oraz bliski kontakt.

Skuteczne środki dezynfekujące zawierające chlor są stosowane w celu zapobiegania zanieczyszczeniu wody grzybami. Aby wyeliminować zarodniki grzybów na powierzchniach, konieczne jest ich dokładne wysuszenie.

Leczenie grzybicy skóry zależy od stopnia zaawansowania choroby i obejmuje miejscowe lub ogólnoustrojowe doustne leki przeciwgrzybicze.

Sinice

Sinice, znane również jako niebiesko-zielone algi, same w sobie nie są patogenami, ale niektóre gatunki wytwarzają toksyny, które mogą być niebezpieczne. Ludzie mogą być narażeni na działanie tych substancji podczas picia lub kąpieli w wodzie zawierającej sinice.

Sinice posiadają cechy zarówno bakterii, jak i roślin (glonów), ponieważ są zdolne do fotosyntezy.

Przebieg chorób wywoływanych przez produkty przemiany materii sinic zależy od dominującego rodzaju bakterii i sposobu, w jaki woda wpływa na ludzi.

Efekty toksyczne zależą od rodzaju ekspozycji (woda pitna lub kąpiel) i rodzaju toksyny:

1. Hepatotoksyny, które wpływają na wątrobę, są wytwarzane przez niektóre szczepy Microcystis, Anabaena, Oscillatoria, Nodularia, Nostoc, Cylindrospermopsis i Umezakia;
2. Neurotoksyny są wytwarzane przez Aphanizomenon i Oscillatoria;
3. Bakterie żołądkowe i nefrotoksyczne obejmują Cylindroapermopsis raciborski.

Nie wszystkie gatunki bakterii wytwarzają niebezpieczne toksyny i nie można twierdzić, że wszystkie rodzaje toksyn są już znane.

Najpopularniejsze bakterie tworzą błonę na powierzchni wody, ale jeśli ich rozprzestrzenianie się jest intensywne (jak w Dnieprze), wówczas zajmują całą kolumnę wody, głównie bliżej jej powierzchni, ponieważ wymagają światła słonecznego do fotosyntezy. Warstwa ta jest najbardziej niebezpieczna dla ludzkiego zdrowia, dlatego pobór wody odbywa się zwykle z głębokich części zbiornika.

Globalnym rozwiązaniem jest ograniczenie emisji składników odżywczych, głównie fosforanów. Ponadto, wykorzystanie technologii dezynfekcji na pełną skalę i dalsze oczyszczanie z produktów dezynfekcji na filtrach sorpcyjnych.

W wodach Dniepru szeroko rozpowszechnione są hepatotoksyczne Microcystis i Oscillatoria, neurotoksyczny Aphanizomenon i inne bakterie, dlatego nie zaleca się pływania w Dnieprze i picia wody bez wcześniejszego uzdatnienia.

Kumulacja technologii i szczegóły dotyczące filtrów

Ważne jest, aby zrozumieć, że w zdezynfekowanej wodzie z kranu praktycznie nie ma takich mikroorganizmów, a woda ze studni zwykle ich nie zawiera, ale może zostać zanieczyszczona podczas przepływu przez rurociąg. Jeśli chodzi o wodę powierzchniową, w tym wodę ze studni, zwykle ma ona podwyższony poziom zanieczyszczenia.

Wiele bakterii może nawet zniszczyć stal stopową, nie wspominając o częściach żelaznych. Można to zaobserwować w scentralizowanych rurociągach wodociągowych, które są pokryte bakteriami żelaza itp. To wyjaśnia, dlaczego aktywny chlor nie dociera do konsumentów w dużych miastach Ukrainy, ale praktycznie wszystkie próbki wody mają podwyższony poziom bardziej toksycznych substancji chlororganicznych.

Intensywność gromadzenia się na powierzchniach plastikowych i ceramicznych charakteryzuje się przede wszystkim ich gładkością - im mniej nierówności, na których mogą przyczepiać się mikroorganizmy, tym mniej nagromadzeń będzie obserwowanych.

Dezynfekcja wody

Różne technologie dezynfekcji są wykorzystywane do niszczenia zarówno patogennych, jak i nieszkodliwych mikroorganizmów, które powodują powstawanie filmu na powierzchniach mających kontakt z wodą.

• Dezynfekcja związkami chlorowanymi. Obecnie nie ma skuteczniejszego odczynnika do dezynfekcji wody. Chlor jest skuteczny przeciwko 99,9% mikroorganizmów. Metoda ta jest idealna do stosowania w scentralizowanych systemach zaopatrzenia w wodę, wodzie w basenach itp. Jej główną zaletą jest długotrwały efekt
• Ozon - ta metoda jest obecnie dość powszechna. Ma również wysoką skuteczność, ale nie ma długotrwałego działania i może wytwarzać toksyczne produkty interakcji. Jest stosowany w przemyśle i nie nadaje się do scentralizowanych systemów zaopatrzenia w wodę, basenów itp.
• Ultrafiolet - zaletą tej metody jest brak odczynników, a co za tym idzie wtórnego zanieczyszczenia wody. Jednak niestety metoda ta ma stosunkowo niską skuteczność (90-95%) i wysokie wymagania dotyczące wody źródłowej (przezroczystość, niski kolor itp.). Dlatego lampy UV są zwykle stosowane jako dodatkowy element w każdym schemacie uzdatniania wody.
• Odwrócona osmoza - dzięki małym porom zatrzymuje 100% bakterii i wirusów, dzięki czemu na wyjściu otrzymują Państwo sterylną ciecz. Metoda ta jest optymalna dla wody pitnej, zarówno w przemyśle, jak i w warunkach domowych. Aby zapobiec wtórnemu zanieczyszczeniu, zaleca się zainstalowanie lampy UV za filtrem.
• Jony metali ciężkich uszkadzają niektóre mikroorganizmy. Dodanie ich do roztworów może spowolnić rozwój bakterii na powierzchniach. W tym celu często dodaje się roztwory soli srebra.

Jak zapobiegać powstawaniu narośli?

Aby zapobiec powstawaniu narośli, stosuje się połączenie procesów dezynfekcji z innymi operacjami:

• dezynfekcja wstępna i bieżąca wody;
• czyszczenie mechaniczne;
• regularna dezynfekcja pojemników.

W zależności od celów, metody te są zazwyczaj łączone w różnych sekwencjach.

Na przykład w produkcji wody butelkowanej stosuje się zdezynfekowaną wodę, którą wlewa się do jednego sterylnego pojemnika i szczelnie zamyka.

W produkcji z dostawą stosowana jest technologia nalewania wody osmotycznej do oczyszczonych środkiem dezynfekującym i umytych pojemników.

Aby rozwiązać problem wzrostu w basenach, stosuje się głównie środki dezynfekujące na bazie chloru, mechaniczne czyszczenie ścian basenu i filtrację wody na filtrach mechanicznych.

Przedstawiliśmy Państwu wszystkie znane nam informacje na temat różnorodności mikrobiologicznej wody. Jeśli mają Państwo jakieś pytania, prosimy śmiało pisać je w komentarzach.