EN
DE
SV
NL
FR
ES
RO
PL
IT
De waterkwaliteit is een cruciaal aspect van ons dagelijks leven, omdat het een directe invloed heeft op onze gezondheid en de functionaliteit van onze huishoudelijke systemen. Een belangrijke parameter om rekening mee te houden is waterhardheid. Hard water, gekenmerkt door een hoog calcium- en magnesiumgehalte, kan aanzienlijke gevolgen hebben voor verschillende toepassingen. In dit artikel zullen we ingaan op het begrip waterhardheid, de redenen om het te meten, de meetmethoden, de negatieve effecten van hard water en mogelijke oplossingen om water te ontharden.
Wat is waterhardheid?
Waterhardheid verwijst naar de concentratie opgeloste mineralen, voornamelijk calcium en magnesium, in water. Deze mineralen worden verkregen als water door rotsen en grond sijpelt, waarbij verschillende stoffen oplossen en zich ophopen. De hardheid van water wordt meestal gecategoriseerd als tijdelijk of permanent. Tijdelijke hardheid wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van calcium- en magnesiumbicarbonaten, die verwijderd kunnen worden door het water te koken. Permanente hardheid wordt daarentegen veroorzaakt door de aanwezigheid van niet-koolstofhoudende mineralen en kan niet worden verwijderd door koken.
Waarom de waterhardheid meten?
Het meten van de waterhardheid is om verschillende redenen essentieel. Ten eerste helpt het bij het bepalen van de kwaliteit van water voor specifieke toepassingen. De waterhardheid is bijvoorbeeld een kritieke factor bij het bepalen van de geschiktheid van water voor industriële processen, zoals productie, brouwen en landbouw. Daarnaast biedt het meten van de waterhardheid waardevolle informatie voor huiseigenaren om mogelijke problemen met sanitair, efficiëntie van apparaten en persoonlijke verzorging te beoordelen.
Hoe wordt de waterhardheid gemeten?
Waterhardheid wordt gemeten in termen van de concentratie calciumcarbonaatequivalenten, uitgedrukt in milligram per liter (mg/L) of delen per miljoen (ppm). De meest gebruikte methode om de waterhardheid te meten is de titratietest. Bij deze test wordt een zeepoplossing aan een watermonster toegevoegd totdat er een schuim ontstaat. De hoeveelheid zeep die nodig is om het schuim te vormen, geeft de hardheid van het water aan. Een andere methode bestaat uit het gebruik van teststrips of elektronische meters die speciaal ontworpen zijn om de hardheid van water te meten.
Negatieve effecten van waterhardheid:
Hard water kan verschillende negatieve effecten hebben. Een opvallend probleem is de vorming van kalkaanslag of minerale afzettingen in leidingen, waterverwarmers en apparaten. Kalkaanslag kan de efficiëntie en levensduur van deze systemen verminderen, wat leidt tot een hoger energieverbruik en mogelijke schade. Bovendien kan hard water de doeltreffendheid van zepen en detergenten verstoren, waardoor ze minder goed schuimen en reinigen. Dit kan ertoe leiden dat er meer wasmiddel moet worden gebruikt en dat de schoonmaakresultaten ondermaats zijn. Daarnaast kan hard water de kwaliteit van persoonlijke verzorging aantasten, omdat het een residu achterlaat op huid en haar, wat droogheid en irritatie veroorzaakt.
Hoe beïnvloedt waterhardheid de waterkwaliteit?
Waterhardheid leidt tot de vorming van kalkaanslag of minerale afzettingen in leidingsystemen en huishoudelijke apparaten, waardoor deze minder efficiënt worden en minder lang meegaan. Bovendien vermindert hard water de effectiviteit van zeep en wasmiddelen, wat leidt tot minder bevredigende schoonmaakresultaten en mogelijk een hoger wasmiddelenverbruik. Afgezien van huishoudelijke problemen, kunnen hardwaterresten op huid en haar droogheid en irritatie veroorzaken, wat van invloed is op persoonlijke verzorgingsroutines.
Hoe water ontharden?
Er zijn verschillende methoden om hard water te ontharden:
- Waterontharders met ionenuitwisseling: Bij deze methode wordt een wateronthardingssysteem gebruikt, zoals de Ecosoft HRC RobustMini, dat calcium- en magnesiumionen uitwisselt met natriumionen via een proces dat ionenuitwisseling wordt genoemd. Dit vermindert effectief de hardheid van het water en voorkomt kalkaanslag.
- Omgekeerde Osmose Systemen: Omgekeerde osmose (RO) systemen, zoals de Ecosoft MO12000, gebruiken een semi-permeabel membraan om opgeloste mineralen en onzuiverheden uit het water te verwijderen. Dit proces resulteert in zacht en gezuiverd water dat geschikt is voor verschillende toepassingen.
- Chemische waterontharding: Chemicaliën zoals kalk of natriumcarbonaat kunnen aan hard water worden toegevoegd om calcium- en magnesiumionen neer te slaan, waardoor de hardheid van het water afneemt. Deze methode is echter niet geschikt voor alle toepassingen en moet zorgvuldig gecontroleerd worden om overbehandeling te voorkomen.
- Filtratie in het hele huis: Het installeren van een waterfiltersysteem voor het hele huis, zoals het Ecosoft Aquapoint Standaard Whole-House Filter op metalen rek, kan op effectieve wijze mineralen en onzuiverheden verwijderen, waardoor het hele huishouden van onthard water wordt voorzien.
Het belang van de hardheid van water blijkt uit de aanzienlijke invloed ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven. Het controleren en beheren van de waterhardheid is van cruciaal belang voor het efficiënt functioneren van sanitairsystemen, apparaten en persoonlijke verzorgingsroutines. Door gebruik te maken van methodes zoals waterontharders met ionenuitwisseling, omgekeerde osmosesystemen, chemische waterontharding of filtratie in het hele huis, is het mogelijk om de negatieve effecten van hard water te verminderen en te genieten van de voordelen van zacht water van hoge kwaliteit in het hele huis.
Faqs
Wat zijn de gevolgen van hard water?
Hard water kan verschillende gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Het kan leiden tot de vorming van kalkaanslag op armaturen, apparaten en leidingsystemen, waardoor deze minder efficiënt worden en minder lang meegaan. Hard water kan ook het schuimvermogen van zepen en detergenten verstoren, waardoor grotere hoeveelheden nodig zijn om het gewenste reinigingseffect te bereiken. Daarnaast kan hard water vlekken en strepen achterlaten op serviesgoed en glaswerk wanneer dit opdroogt, waardoor het er minder mooi uitziet.
Hoe wordt waterhardheid gemeten?
Waterhardheid wordt meestal gemeten in eenheden van milligrammen per liter (mg/L) of delen per miljoen (ppm) calciumcarbonaat (CaCO₃). Deze meting staat bekend als de Totale hardheid. Het kan bepaald worden door laboratoriumanalyse of door het gebruik van testkits die onmiddellijke resultaten geven. De hardheidsgraad wordt vaak gecategoriseerd als zacht (minder dan 60 mg/L), matig hard (60-120 mg/L), hard (120-180 mg/L) of zeer hard (meer dan 180 mg/L).
Kan waterhardheid behandeld worden?
Ja, waterhardheid kan behandeld worden om de effecten ervan te verminderen. Waterontharding is een veelgebruikte methode om calcium- en magnesiumionen uit water te verwijderen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van ionenwisselaarhars of waterontharders op basis van zout, die de calcium- en magnesiumionen vervangen door natriumionen. Andere methoden zoals omgekeerde osmose en kalkontharding worden ook gebruikt om waterhardheid aan te pakken. De keuze van de behandeling hangt af van de specifieke hardheidsgraad, het budget en andere factoren.
Wat is waterhardheid?
Waterhardheid verwijst naar de concentratie mineralen, met name calcium- en magnesiumionen, in water. Het is een maat voor het vermogen van het water om schuim te vormen met zeep. Hard water bevat hoge concentraties van deze mineralen, terwijl zacht water lagere concentraties bevat. Waterhardheid is een belangrijke parameter voor de waterkwaliteit die verschillende effecten kan hebben op sanitaire systemen, apparaten en dagelijkse activiteiten.
